Tytuł: Elżbieta II. Ostatnia taka królowa
Autor: Marek Rybarczyk
Wydawnictwo: Muza
data premiery: 1 czerwca 2022
liczba stron: 336
kategoria: biografia, autobiografia, pamiętnik
Moja ocena: 6/10

Marek Rybarczyk jest publicystą „Newsweeka”, znawcą kultury i historii Wielkiej Brytanii, wieloletnim dziennikarzem radia BBC, korespondentem „Gazety Wyborczej” w Londynie, komentatorem Radia TOK FM, radiowej Trójki i TVN24. Rybarczyk jest też autorem sześciu powieści, z których wszystkie dotyczą Windsorów, ich burzliwego życia i ich tajemnic.

Opis Wydawcy

Kiedy w 1952 roku jako młodziutka kobieta wstępowała na tron, dała umęczonym wojną Brytyjczykom iskierkę nadziei, że znów będą wielkim narodem. I rzeczywiście tak się stało. Tak narodził się mit Elżbiety II, dla której zawsze liczyła się przede wszystkim jej „Firma”, a życiową dewizą stały się słowa: „Nigdy się nie poddawaj!”.
Jak naprawdę wygląda życie królowej i jej monarchii? Co sprawia, że fascynuje nie tylko Brytyjczyków, a jej losy śledzi niemal cały świat? Co przez wszystkie lata jej panowania działo się za kulisami teatru Windsorów? Czym kieruje się w swoich decyzjach ostatnia prawdziwa monarchini Zachodu? Co ją motywuje? Czemu temat abdykacji jest dla niej tak trudny?
Książka Marka Rybarczyka nie tylko odpowiada na pytania, które stawiają sobie obecnie wszyscy Brytyjczycy i wielbiciele monarchii, ale przede wszystkim szkicuje sylwetkę Elżbiety II, jakiej dotąd nie znaliśmy: fanki kryminałów o Herkulesie Poirot, żony, która z żarliwej szczenięcej miłości szybko przeszła do chłodnego małżeństwa z rozsądku, czy matki, która chyba nigdy nie rozumiała własnego dziecka. Autor analizuje jej życiowe wybory, konflikty, popełnione błędy i skrywane dramaty.
To próba pewnego rysopisu psychologicznego i politycznego królowej zmierzająca do ukazania choćby niektórych cech złożonego charakteru Elżbiety II na tle dziejów jej monarchii. To w końcu dążenie do zrozumienia tej postaci, symbolu historycznej ciągłości Zachodu, władczyni, która z żelazną wolą broni monarchii i tradycyjnych wartości.

Moja opinia

Premiera książki „Elżbieta II. Ostatnia taka królowa” zbiegła się, domyślam się, że nie bez powodu, z Platynowym Jubileuszem królowej Elżbiety II. Elżbieta II to w historii Wielkiej Brytanii pierwsza monarchini, która panuje nieprzerwanie od 70. lat. Dziesiątki milionów Brytyjczyków i ludzi z całego świata świętowało obchody Platynowego Jubileuszu królowej. W naszym kraju pojawiła się w tym czasie powieść w całości poświęcona tej wyjątkowej postaci. W książce Marka Rybarczyka możemy poznać Elżbietę II od jej bardziej prywatnej strony, jako żonę, matkę czy fankę kryminałów o Herkulesie Poirot. Autor opisuje historię kobiety, której życie od zawsze przeznaczone było większemu dobru. Kobiety, która tak naprawdę nigdy nie miała nic własnego, która wszystkie decyzje podejmowała z myślą o swoim narodzie, która nawet w małżeństwie tkwiła z rozsądku. Od lat przygotowywana do niesienia na swoich barkach ogromnego ciężaru, jakim jest bycie królową. Aż wreszcie w 1952 roku jako dwudziestopięciolatka przejęła tron po swoim ojcu. Była wielką nadzieją Brytyjczyków na to, że znów staną się wielkim narodem. Młodziutka dziewczyna przysięgała oddanie monarchii do końca życia i to właśnie uczyniła.

Składam przed wami obietnicę, że całe moje życie, czy przyjdzie żyć mi długo, czy też krótko, wypełnię, służąc z całych sił imperialnej rodzinie, do której wszyscy należymy.

Autor analizuje życiowe wybory, konflikty, popełnione błędy i skrywane dramaty królowej. Opisuje jej relacje z księciem Karolem i jego żoną Dianą. Prezentuje cienie i blaski jej długoletniego małżeństwa, mówi trochę o przyzwyczajeniach królowej, jej podejściu do rodziny, relacji i monarchii. Zastanawia się też nad przyszłością monarchii, nad tym, co się stanie, kiedy królowej zabraknie. Pewne jest, że będzie to kres pewnej szczególnej epoki. Pojawiają się w związku z tym pytania o to, czy książę Karol będzie w stanie udźwignąć ciężar korony i jak zmieni się monarchia po odejściu królowej. Mimo że to powieść przede wszystkim o Elżbiecie II i to na jej postaci i na próbie stworzenia psychologicznego i politycznego rysopisu królowej koncentruje się autor, dostajemy przy okazji mnóstwo informacji o innych członkach rodziny królewskiej. Sporo faktów, ale też odrobinę plotek z mniej lub bardziej oficjalnych źródeł. Książka jest nie tylko bogata w informacje, ale też przystępnie napisana. Dzięki temu czyta się ją bardzo dobrze i szybko. To rzetelna i szczera publikacja, chociaż nieco stronnicza. Poza tym można odczuć w niej jakąś wtórność. Wiele informacji, które podaje w powieści autor, można znaleźć w jego poprzedniej książce pt. „Elżbieta, Filip, Diana i Meghan. Zmierzch świata Windsorów”. Właściwie to praktycznie te same historie, może trochę uzupełnione i inaczej podane, jednak nadal te same. Dla wielbicieli Windsorów, którzy od lat śledzą losy monarchii ta publikacja może nie być wystarczająca. Dla osób, które w ogóle nie znają historii królowej będzie interesująca i będzie stanowić prawdziwą kopalnię wiedzy na temat Windsorów. Tekst został wzbogacony licznymi fotografiami z życia królowej, które doskonale uzupełniają opowiadane historie.

„Elżbieta II. Ostatnia taka królowa” pokazuje Elżbietę II taką, jakiej nie znamy. Z jej wszystkimi słabościami, bolączkami, wątpliwościami. Z jednej strony silną i odpowiedzialną za los poddanych, z drugiej kruchą jak szkło. Piękne wydanie, fantastyczne zdjęcia i mnóstwo przydatnych informacji. To wszystko sprawia, że warto mieć tę publikację w swojej kolekcji. Polecam!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Muza.